Stories uit Kanaän 87: Elisa begin werk in Israel

In 2 Konings 2 en 3 lees ons hierdie storie.  Daar is sommige feite wat in die Bybel gelees kan word, wat ons, ter wille van kinderluisteraars, nie in die storie opgeneem het nie.

Transcript

Stories uit Kanaän 87:  Elisa begin werk in Israel   (2 Konings 2 en 3)

(geluid van fontein wat loop)

Tobias:        Hallo, Tannie!  Ek hou so baie van die fontein in Tannie se tuin.  Dit klink so rustig!  Mense hou baie van water, né, Tannie?  Veral kinders?

Tannie:          Hallo Tobias, ja, kinders, almal is lief vir water.  Ons kan nie leef sonder water nie.  En daar is so baie stories oor water in die Bybel.  Jesus het op ‘n dag gesê Hy gee lewende water!  Dis die Heilige Gees in sy kinders!

Tobias:        Regtig, tannie Carin?   Jesus gee  lewende water?  Fantasties!  

Tannie, hoe lyk dit met ‘n storie oor water vandag?

Tannie:          Dis ‘n plan!  Kom ek vertel julle van daai tyd toe die profeet Elisa begin werk het.   Hy was toe in die stad Jerigo.   Die mense het met hom kom praat:  “Elisa, sien jy hoe pragtig ons stad is?  Mooi, né?  Maar jong, het ons nou ‘n groot probleem:  ons water is giftig.  Ja, giftig!  As ons ons plante daarmee water gee, maak dit mens en dier se babas dood sommer nog voordat hulle gebore is.  Die plante wil ook nie lekker groei nie!”  

Tobias:        Tannie?  Kon Elisa hulle help?

Tannie:          Ja, Tobias, die Here het vir Elisa gesê hy moet vra vir ‘n nuwe skottel vol sout.  Elisa vat toe die skottel met sout en loop na die plek waar die water uit die grond geborrel het.  Hy gooi toe al die sout in die fontein en sê:  “So sê die Here:  Ek maak die water gesonde water.  Dit sal nooit weer iemand doodmaak nie.”  En dit was so: heerlike water wat alles goed laat groei het!

Tobias:        Fantasties, wonderlik!   Ons God kan enige iets regmaak!

Tannie:          Tobias, net daarna is Elisa na Bet-el toe.  Dit klink of daar in daardie dae ‘n bende jongmanne was wat daar rondgeloop het.  Klink asof hulle stout was en vir niemand respek gehad  het nie.  Elisa loop nog so lekker, toe kom die jongmanne van die stad af.  Een het begin roep: “Haai, ou kaalkop!  Gaan bietjie hoër op!”  Dalk het die ander begin lag en gou-gou roep die hele klomp:  “Hoër op, kaalkop!  Hoër op!”  Ons dink hulle het gespot met Elisa wat se kop kaal was – weet nie of hy pan was en of hy dit afgeskeer het nie.  Hulle het ook gespot met Elia wat met die vuurwa en perde op hemel toe is.  Eintlik het hulle vir God self gespot.  

Tobias:        Haai, nee, Tannie!   Dis lelik!  Wat gebeur toe?

Tannie:          Elisa het omgedraai en hulle vervloek.  Toe besluit God dat Hy hierdie jongmanne moet leer om nie lelik te praat met ander mense nie.  God stuur toe twee bere uit die bos wat ‘n hele klomp van die jongmanne verskeur het.

Tobias.  Daarna is Elia na Karmel en na Samaria toe.  In Samaria begin toe nog ‘n water-storie.  Agab se seun, Joram was nou koning oor Israel.  Die koning van Moab het in opstand gekom teen hom.  Toe besluit Joram om Moab aan te val.  Hy het vir koning Josafat van Juda gevra om te kom help.  Die koning van Edom het ook gekom.  Die drie groepe soldate het sewe dae getrek om by Moab uit te kom.  Maar toe is al hulle water op!   Joram was moedeloos, maar Josafat het gevra of daar nie ‘n profeet is nie.  Iemand praat toe van Elisa en hulle gaan toe na hom toe.  Elisa wou eintlik nie vir Joram sien nie, want hy het nie die Here gedien nie.  Elisa het gesê Joram moet na sy ouers se ou vals profete toe gaan.  Maar omdat Josafat ook daar was, het Elisa gesê hy sal help.  Hy vra toe ‘n lierspeler moet kom.  Toe die man so mooi op die lier speel, het die Gees van God vir Elisa gesê wat om te sê: “Die Here sê daar gaan damme vol water in hierdie vallei staan.  Niks is vir die Here te moeilik nie.  Hy gaan ook vir Moab in julle hande oorgee.”  En julle, die volgende oggend, begin loop daar ‘n dik stroom water vanaf Edom se kant af.  Niemand het een ou reënwolkie gesien nie, en tog, hier kom die water!  Maar Tobias, toe die Moabiete van hulle kant af kyk, lyk dit vir hulle soos bloed.  Hulle dog toe die drie konings het mekaar begin aanval.  Hulle storm toe op hulle af en dink hulle gaan klomp dooie mense kry.  Maar nee, almal was springlewendig en veg toe baie hard.  Israel, Juda en Edom het geveg tot omtrent al Moab se stede gewen is.  Net een stad het nog oorgebly.

Tobias:        Sjoe!  Regtig?  En toe, Tannie?

Tannie:          Die koning van Moab het probeer  wegkom met sewehonderd soldate by hom, maar hulle kon nie.  Toe uit moedeloosheid het die koning ‘n vreeslike, aardige, nare offer gebring vir sy afgod op die stad se muur waar almal dit kon sien.  Die lelike offer het vir Israel, Juda en Edom so laat gril, dat hulle ophou veg het en huistoe gegaan het.  Eintlik het hulle toe al klaar vir Moab gewen.

Tobias:        Sjoe!  Die Here het wonderlike dinge deur Elisa gedoen!  Eers word giftige water goed en toe kom daar sommer ‘n rivier sonder wolke en reën!  Ons God is’n wonder God!  Hy kan enige iets doen!

Tannie:          Tobias, maats, God het die hele wêreld gemaak.  Daarom kan Hy vir die water en wolke en die see sê wat hulle moet doen!

Tobias:        Jippie!  Ons God is so groot, so sterk en so magtig, daar’s niks wat ons God nie kan doen!  Huh-uh!  Dankie, Tannie vir hierdie water-stories!

Tannie:          Dis my plesier, Tobias!  Julle, lyk my ons storietyd is nou om.  Hoop julle kan gou weer kom vir nog stories van Elisa.  Ons gaan dan eers groet.  Totsiens, maats, totsiens!

                                                                                                ***